GEÇMİŞE ÖZLEM

Karşıma bir fotoğraf çıktığında

Kulaklarımda bir türkü salındığında

Aşiyan bir yerden geçtiğinde gözlerim

Daha aklımın ermediği zamanlara,

Elleri koynunda çocukluğuma giderim

Elimde olmadan

Çocukluğum...

Rezillikler, kepazelik, eziyetlerle, yokluklarla geçti benim

Merkebe, katıra denklenen keletir sırtında geçti

Ekseriyetle çocukluğum benim

Yalın ayak, üst baş yamalık,

Tarla başında, dere kenarında

Şeker şerbeti, kuru ekmek, el kadar kuru soğan domatesle,

Gelip geçti çocukluğum benim

Yol üzerlerinde armut, incir, elma ağaçları

Yüksekçelerinde çetimek (menengiç) fıstık ağaçları

Tarlada, tapanda, dağında, düzünde

Mal (sürü) ardında

Yel olup geçti çocukluğum benim

Kesik incir (yemiş) ağacı kütüğünden vesait,

Kayrak taştan oyuncak,

Kumaş kıyıntılarından top yapmakla,

Bahar yağmuru gibi gelip geçti çocukluğum benim

Coğrafyalar, yöreler, yer, yurt farklı olsa da...

Fotoğraf fotoğrafa benzer

Manzara manzaraya,

Türkü türküye,

İnsan insana benzer

Ondan ziyade...

Yazgı yazgıya benzer

Acı acıya,

Kapanmayasıca yara yaraya

Yörük'üz, Türk'üz, serimizde efelik

Ondan severiz

Heybetli türküleri

Harmandalı gibi

Kırmızı buğday gibi

Ödemiş kavakları gibi

Gibi de gibi işte

Geçmişe kapı açan fotoğrafları

Geçmişte kalmış bir yemiş ağacı gibi meselâ

Kapısından, sokağından geçilmeyen mahleler gibi meselâ

Mesele özleminde tutuşulan çocukluğa götürecek aranan sebep meselâ

Velhasıl özlersin,

Görünce, duyunca, aklına gelince nemlenir gözlerin

Evvelde bıraktıklarımıza mı?

Gıymatlı hatıralarına mı?

Yoksa o günlerin çocuksu masumluğuna mı akar yaşlar bilinmez gari

Ben şöyle bağlayıverem sözleme de,

Siz de anleven gari

"Ödemiş kavakları

Pazardır sokakları

Gül yüzünü göreyim

Aç beyaz duvakları

Elleri kınalı gelin,

Gözleri sürmeli gelin

Yeşil üzüm bağları

Geçti gençlik çağları

Gel beraber gezelim mor sümbüllü bağları

Elleri kınalı gelin

Gözleri sürmeli gelin."

Vesselam ki aşk ola

20.08.2025 15.17 Kuyucak, Muğla