BİSİKLET NERELERE YETİŞİR

Bisiklet, her şeye en başta sağlığa, dumansız ulaşıma, manzaralı ve terapi gelen uzun yolculuklara yaradığını defaten görmüştüm de ama masaldan, hayalden gerçeğe döndüğünü Yozgat, Sorgun'daki bisiklet festivalinde şahit oldum.

Kahramanımız Kemal Yücel, niye mi?

Düşünün, 6 yaşında Can pareniz, evladınızı hastalık sürecinin 28'nci gününde kaybediyorsunuz, hayattan tüm umutlarınızı bir uçurumdan savurup, candan bile vazgeçmeyi düşünürsünüz, düşünmekten ziyade icraata geçersiniz lakin bir fotoğraf size dur der, bir değil birçok kere.

Kemal'in hikâyesi de böyle.

Canı, evladı Utku'sunun beyin kanseri olduğunu öğrenir, her şey yolunda dedikleri bir anda 28'nci gün kaybeder evladını. Dünyası yıkılır, intiharın eşiğine kadar gelir. Fakat duvarda duran Utku'nun fotoğrafı ona cennetten bir haber yollar. Der ki "baba, ben burada huzurlu ve mutluyum. Sen yaşamalı ve başka çocuklar ölmesin diye umut olmalısın. " der.

Ve böylelikle bisikleti olmayan o vakte kadar bisiklet sürmeyen Kemal Yücel arkadaşının, bu yolculuğunda yoldaşın benim bisikletim olsun der ve Adana'dan İstanbul'a pedal döndürmeye başlar ve o andan itibaren  "HER PEDAL BİR UMUTTUR. " artık. Bu yolculuğunda gayesi "KÖK HÜCRE BAĞIŞI VE ORGAN NAKLİNİN ÖNEMİNİ ANLATMAKTIR. " ve öyle de yaptı. Ve yolculuğa en zor yerden başlamalıdır evladı Utku'yu kaybettiği hastane odasından. Hasta çocuklarla vedalaşarak yola çıkmayı düstur edindiği gibi çıkarken yola o hastane odasında Eren'le de vedalaşır. Ve eren şöyle der, "kemal amca belki değil biliyorum ki ben sen dönene kadar ben öleceğimi bilmiyorum, bu son vedalaşmamız, ama sen başka çocuklar ölmesin diye mücadele edeceksin ve bu pusula senin yoldaşın olsun, Kemal amca PUSULAMIZ HAYAT KURTARMAK OLSUN" der. Ama bu arada Kemal oyuncaklar alır yolda gördüğü çocuklara hediye ederdi. O çocuklar mutlu olunca biliyordu ki Utku da mutlu olacaktı. Çünkü ölmeseydi Utku her zamanki gibi o gün de baba oğul birlikte yemek yiyip, oyuncak alacaklardı, kader işte. Neyse yolculuk başlar ama ne var ki yola çıkıştan kısa bir süre sonra Eren de bu âleme veda eder.

Yollarda öyle değişik ve manidar hikâyeler vardır ki anmakla bitmez. Yorgunluktan bayılmak üzereyken mola verdiği yerde eşini lösemiden kaybedenini mi ararsınız, sosyal medyadan takip edip, yolda durdurup çocukları için umut oldunuz diyenleri mi yoksa bir başka durakta evladını kaybeden yaralı bir başka ana baba mı?

Eee yolculuk bu nelere gebedir kimseler bilemez.

Kemal gittiği her yerde ilik, kök hücre ve organ bağışının önemini anlatırken diğer yandan hastaneleri ziyaret edip çocuklara hediyeler vermeye devam ediyor.

Dilerseniz şöyle noktalanalım;

Kemal bir yolculuğunda lösemiden iyileşen bir çocuğun ailesi onu kreşten Kemal'in almasını ister ve o an; muazzam kucaklaşmanın en kıymetli kavuşması yaşanır uman ve umut olanın kavuşmasıdır bu.

Kemal mi?

O hâlâ ilik nakli ve organ bağışının önemini her pedalında umut dolan yolculuklarıyla anlatmaya devam eder.

Bu gönülden emek davasının ödülü uyuşan ilikler ve bağışlanan organlar Kemal'in pedalına yakıttır artık. Ve Kemal gün geçtikçe huzura kavuştukça lösemeli çocuklara umut olmaya devam etmekte...

06.07.2025 Sorgun, Yozgat