Yarım Kalmış Çocukluk

Orada sanki kendimi görürüm

Nerede yamalı bir hayal görsem

Birden içimde bulurum kendimi

Arıyorum şimdi,

Mahalle maçı yaptığımız tütün tarlalarını

Bisikletten düştüğümde silinmez hatırasını bırakan yaralarımı bile özlüyorum

Biraz daha geriye doğru sarsak hikâyeyi

Uykuların en tatlı vaktinde

Yarı uyur yarı uyanık bir halde yollarda bulurduk kendimizi

Çıkın sepeti boyumuza yakın

Bir ucundan ben, bir ucundan kardeşim tutardı

Gözlerimde açıkla kapalı arasında bir aralık

Tütün tarlasına giderdik

Koca bir yaz geçer

O tütünün her evresine tanıklık ederdik

Toprakla ilk buluşması fidan, çocukluk hali

Zamanla serpilirdi gençliğe ilk adımları

Yaz kavurdukça güneşin sıcağıyla

Tütün de serpilir, gelişir, yaşlılığına yaklaşırdı

Yazın son demleri

Sonbaharın habercisi Eylül kapıya yakın

O zamanlarda ömrünü tamamlardı bu senelik tütün

Dipten en tepeye kırılır, uçlanırdı tütün yaprakları

Sonra da keletirlere istiflenirdi

Bir sanatkârın elinden çıkan sanat eseri gibi

Amele omzunda, traktör ve hatta merkep sırtında devam ederdi yolculuğu

Hasadı edilen tütün yaprakları

Emekçinin, çiftçinin otağı neredeyse oraya yıkılırdı keletir denkleri

Kadın amelelerin dedikoduları

Çay kaşıklarının şıngırtıları arasında

Tütün iğnesine saplanırdı her tütün yaprağı tek tek

Sırıkçısı özeldir,

İtina ister şişlerdeki yapraklar boy boy sırığında ipe dizilmeliydi

Sonra da sergiye, orda kurumayı beklerlerdi çiyden korunarak

Kuruyan diziler istif istif üstüne yığılırdı

Ege'nin altını tütüne ayrılmış müstesna çardak altında

Biraz güneşten, biraz da ayazdan, nemden uzakta

Öylece balyalanmayı beklerdi

Sonra da beğenicisi, eksperinin alıp götüreceği günü

Bu arada biz çocuklar ne mi yapardık?

Tütün tarlasında oyunlar, oyuncaklar saymakla bitmezdi

Keletirden çadırlar ve hatta binekler

Tırmanma duvarı meyve ağaçları

Aklına ne gelirse;

Payam, dut, yemiş, erik, şeftali, elma ağaçları

Biz yemedik desek ağzımız, yüzümüz yakayı ele verir, bizi satışa getirirlerdi

Saklambacın sığınağı arımlar

Aklı çıkardı analarımızın

Arada bir ünlerlerdi

Yılan, çiyan sokar korkusundan uzak tutarlardı çalılık diplerinden

"Cavırın çocuğu gözümüzün önünde oynuseniz ya" diye azarlarlardı

Düşünebiliyor musunuz?

O günler bile burnumda tüter oldu

Çocukluk eksik gedik,

Gençlik desen ondan geri kalmazdı

Oyuncak desen var demeye şahit ister

Böyle büyüdük ve bugünlere geldi bizim nesil

Ne zaman eski bir mahallesinden geçsem memleketimin

Ne zaman eski bir ev parçası karşıma çıksa

Ayranı silkinmiş, bacası yarım, kiremitleri sayılı

Ne zaman ovasına, yaylasına baksam

Ne zaman okuduğum okulun birinin önünden geçsem

Çocukluğum gelir gözümün önüne

Çığlıkları kulaklarımda yankılanır büyümeyen çocukluk hallerimin

Nerede üstü başı eski,

Ağlaması taşkın, gülmesi yoksun bir çocuk görsem,

Eksik kalmış çocukluğumu görürüm gözlerinde

Nerede uzaklara dalmış birine denk gelsem

Çocukluğumda kurduğum hayallerim gelir

Bugünlere sağ çıkanı, çıkamayanı olan tozpembe düşlerim gelir aklıma.

Aşk ola.