HAYAT KAYBEDENLERİN DEĞİL PES EDENLERİN MEZARLARIYLA DOLUDUR

Umutların biter, gücün kalmaz, içinden bir ses "Bırak artık" der. İşte o ses, en büyük düşmanındır. Çünkü insan, kaybettiği için değil; vazgeçtiği için yenilir.

Sporcuların böyle hikayeleri ile doludur. Robert Lewandowski'nin hayat hikayesini genç sporcu kardeşlerimiz mutlaka okumalıdır…!

Hayat dediğimiz bu yolculukta herkes düşer. Herkes kaybeder bir şeyleri. Sevdiğini, emeğini, zamanını... Kimse bu yoldan yara almadan geçmiyor. Ama mesele yara alıp almamak değil. Mesele, o yaraların ardından yeniden yürüyebilmek.

Kadroya giremediğin zaman,ilk kadroda yer alamadığın zaman eğer davanda haklı ise PES edersen o zaman sana bu haksızlığı yapanların ekmeğine yağ sürersin.

Ben de çok kez düştüm. Zaman zaman kendimden bile vazgeçtim. Ama ne zaman ki içimdeki o pes etme isteğiyle yüzleştim, şunu fark ettim: Kaybetmek acıtır, evet... Ama pes etmek öldürür.

Bir düşün: En büyük başarı hikayeleri nasıl yazıldı? Hayat onları pamuklara sarmadı. Aksine en sert darbeleri indirdi. Ama onlar, o darbelerin altında ezilmek yerine, yeniden kalkmayı seçti. Çünkü bil ki, hayatın seni yere sermesi değil, senin kalkmayı reddetmen bitirir her şeyi.

Mezarlıklar doludur... Ama hayalleri için savaşırken ölenlerle değil. Umudunu yitirip içine kapananlarla, bir daha denemekten korkanlarla, “Zaten olmuyor” deyip çekip gidenlerle doludur.

Aslında birçoğu başarıya çok yaklaşmıştı. Belki bir deneme daha, bir sabah daha direnseydi, bugün bambaşka yerlerde olacaklardı. Ama son anda vazgeçtiler… Kendilerinden, hayatlarından, hayallerinden…

Ve şimdi sen, bu yazıyı okurken belki de o noktadasın. Bir seçim yapacaksın: Pes mi edeceksin, yoksa bir adım daha mı atacaksın?

Unutma; hayat seni test eder, zorlar, bazen yorar. Ama seni asla yok edemez… Sen izin vermezsen.

Çünkü bu hayat, kaybedenlerin değil, pes edenlerin mezarlarıyla doludur. Ve sen, o mezarlardan birine ait olmayacak kadar değerlisin.