Bir ülkede sanat ve spor neden gelişmez?

O ülkede ebeveynler, çocuklarının spor veya sanatla bolca zaman geçirdiğinden şikâyetçi ise veya zaman kaybı olarak görüyorsa, bunun yerine bol bol test çözmesi gerektiğini düşünüyorsa

O ülkede ebeveynler, çocuklarının spor veya sanatla bolca zaman geçirdiğinden şikâyetçi ise veya zaman kaybı olarak görüyorsa, bunun yerine bol bol test çözmesi gerektiğini düşünüyorsa. Bilginin yanı sıra ruh sağlığının da önemli olduğu göz ardı ediliyorsa,  ilkokulda sınıf öğretmenleri resim, iş ve teknik, beden eğitimi ve müzik derslerinde test çözdürüyorsa, spor ve sanat okullarda hep ötelenirse, yetenekli öğrenciler keşfedilmeyip, ham iken yoğrulmuyorsa ve ileride başarılı bir tiyatrocu, dansçı, atlet, yüzücü, ressam, heykeltıraş, müzisyen yazar olması için koşullar oluşturulmuyorsa…

1984 veya 1985 yılıydı. Üniversiteyi İzmir'de okuyorum. İlk yıl, kaldığım öğrenci evi biraz kalabalıktı. İyi anlaştığım bir arkadaşımla anlaşıp ikinci sınıfta ayrı bir ev tutmaya karar verdik. İzmir Balçova'da bir daire kiraladık. Ben Dokuz Eylül Üniversitesi Buca Eğitim Fakültesi Resim Bölümü'nde okuyorum, arkadaşım ise Dokuz Eylül Üniversitesi İşletme Bölümü'nde. Birkaç sene sonra, İstanbul Hukuk Fakültesi'nde okuyan, lise yıllarından arkadaşımızın İzmir Adliyesi'nde staj yapması gerekiyormuş, bizimle kalmak istedi üç kişi olduk.

Kaldığımız apartman dairesinin giriş katında alışveriş yaptığımız bir de bakkal var. Bakkal Hakkı Amca. O yıllarda bakkallara market denmiyordu. Bazen ben, bazen diğer iki arkadaşım ekmek, makarna, yumurta, peynir, zeytin gibi şeyler alıyorduk. Klasik öğrenci alışverişi.

Bir gün Hakkı Amca;

_Oğlum, siz kaç yıldır benden alışveriş yapıyorsunuz, hangi okullarda okuduğunuzu bilmiyorum, nerelerde okuyorsunuz? Diye sordu.

_Hakkı amca” dedim ilk kaldığım arkadaş İşletme Fakültesi'nde okuyor.

_Ooooo iyi iyi dedi.

_Yanımıza sonradan gelen arkadaş da hukuk okudu, İzmir'de staj yapıyor dedim.

_Oooooooo çok iyiii çok iyiii… Dedi.

Liseyi bitirdikten sonra tek idealim olan resim bölümünü kazanmanın ve sanat eğitimini almanın gururu ve sevinci ile ben de resim bölümünde okuyorum. Dedim.

 Hakkı Amca düşündü düşündü düşündü… Dudağını kıvırdı.

_olsun be oğlum. O da bir meslek sayılır” dedi. Beni teselli edercesine.

35 yıl önceki olay. Hakkı amcanın şu an hayatta olabileceğini sanmıyorum. Vefat etti ise ışıklar içinde uyusun.

35 yıl geçti ama Hakkı Amcalardan hala çok var.