Kontrol

Dünyayı kontrol etmeyi bırakmak kolay değil. Bu küçük alıştırmalar bizlerin kendimizi akışa bırakmamıza yardımcı olacak.

Birgün arabayla giderken bir arkadaşımı durakta eşiyle otobüs beklerken gördüm. Hafif korna çaldım. Arkadaşım otobüslere ve gelen minübüslere o kadar odaklı idi ki beni duymuyor ve görmüyordu. Enteresandır ki eşi beni farketti baktı ancak beni tanımadığı için harekete geçmedi ve ben trafiğin akışında daha fazla duramadan devam etmek durumunda kaldım.

Arkadaşım binemeyeceği minibus ve otobüslere odaklanıp bakmak yerine çevresine baksa ben onu gideceği yere rahatlıkla gitmesini sağlayacağım. Içinde bulunduğumuz andaki konuyu ille de fazla gayret sarfederek çözmemize gerek yok. Anı iyi değerlendirelim, Belki de çok basit bir çözüm bizi bekliyor ve biz bunu göremiyoruz.

Akışın getireceği güzelliklere inanmayanlar çok detaylı planlar yapmayı severler. Bunlar zaten kontrolü elinden bırakamayanlardır.

Burada plan yapma, hayat sana zaten en iyisini sunar demiyorum. Sakın bu yanılgıya düşmeyin. Ben genel planlamamı yapıyorum. Işin sürecinde her aşamada detaylı planlama yapmıyorum. Değişen şartlar akışta değişikliklere sebep oluyor. Bunları değiştirmeden, kabul ederek, getireceği beklenmedik ama  daha da iyi sonuçlara bakıyorum. Sonuçların iyi olacağına güveniyorum. Böylece fazla plan yaparak sonunda düşkırıklığına uğramıyorum.

Ana fikir şu; planınızı yapın, sürece güvenin, nasıl olacağı konusunda sabit fikirli değil. açık görüşlü olun. Dünyayı kontrol etmeyi bırakmak kolay değil. Bu küçük alıştırmalar bizlerin kendimizi akışa bırakmamıza yardımcı olacak.

Bir arkadaşım aşırı detaylı plan yapmayı seviyor. Mesela yurtdışına gidecek, araştırıyor, soruyor soruşturuyor. Kendine liste yapıyor. Listede neler yokki…Kahvaltıdan sonra gideceği yer ve öğlen yemeği yiyeceği restoran, alışverişe gideceği dükkandan sonra oturacağı kahvehane, akşam yemeği mekanı…Hepsi gün ve gün belli. Kendisinin kariyeriyle ilgili yaptığı planlamaların hiçbiri tutmadı ve istediği gibi gitmedi. Girdiği yerlerde mutsuz oldu, yaptığı değişiklikler ise onu daha da mutsuz etti. Ne oldu? Halbuki son derece programlı, ince detay planlı idi. Hayat böyle işte… Fazla teferruat sevmiyor…

Halbuki gideceğim yeri adres adres aramak yerine yolumun üstünde göreceğim güzel mekanları kaçırmamak nasıl olur. Planlamadan keşfetmek. Zaten kalacak yer, uçak, görülecek önemli yerleri planlıyoruz. Öğlen vakti geldiğinde teknolojinin de desteğiyle, cep telefonuma bakarak, bulunduğum yere yakın, tavsiye edilen mekanı seçsem.

Kontrol etmek tehlikeli mi?

Kontrol ettiğim zaman, (kontrol ettiğimi zannettiğim zaman) kendimi iyi hissederim. Kontrol edemediğimde ise felaket hissederim. Kontrol diye birşey olmadığını, bunun sadece kendi kafamızda olduğunu hatırlayalım. Kontrol ettiğimi zannettiğim anlardaki durum da pek tekin değildir. Bungee jumping yaparken ki düşme saniyelerini düşünün, aslında böyle birşey. Tepetaklak aşağıya zıplamak ve herşeyin kontrol altında olduğunu düşünmek.

Kontrol etmeye çalışmak bize etkisinden ötürü tehlikelidir. Hayat boyu kontrol etmenin garanti edeceği tek şey bir hayat boyu hüsrandır, hayal kırıklığıdır, üzüntüdür. Kontrol edemeyeceğimiz şeyleri kontrol etmek ne kadar gülünç bir durumdur. Peki kontrol etmeyi nasıl bırakacağız?

Değişim ancak uygulamakla mümkün

Bir konuda uygulama yaptığımızda içselleştiririz ve mevcut durumu değiştirebiliriz. Radyoyu açıp dansetmeye başladığınızı düşünün, müziğe bıraktınız kendinizi, bir sonraki müzik başladı farklı notalar ve melodilerle. Şimdi de bu yeni başlayan müziğe uygun dansetmeye başladınız. Hafta sonu açık hava planınız vardı ancak hava yağmurlu, kahrolmak yerine hemen alternatif plan yapmak arkadaşlarla kapalı mekanda buluşmak ya da sinemaya gitmek…

2009 senesinde bir Küba seyahati planladım. Hamburg üzerinden uçuyordum. Biletlerim alındı, Küba konaklama ödendi. Arkadaşlarımla plan yaptım. Herşey şahane. Hesapta hiç olmayan birşey oldu. Pasaportumda 6 tane Alman Schengen vizem olduğu halde Almanya bana vize vermedi. Cuma günü mesai biimine kadar Alman Konsolosluğu binasının kapısındaydım ama yapacak ve değiştirebilecek birşey yoktu. Konsolosluğu kontrol etmek mümkün değildi. Var bir hayır bu işte dedim ve sabah havalimanına gitmeyi planlamışken meditasyona gittim. Yapılan planlar herzaman gerçekleşmeyebiliyor. Küba yolculuğu yapamadım ama içsel yolculuk yaptım. O dönemde asıl ve öncelikli ihtiyacımın bu olduğunu keşfettim. Kendi konularımızı içeride çözmek varken çözümü dışarıda ararız. Ben asıl kendimde değişim yaşamam gereken bir dönemde, seyahat ile çözüm arıyordum. 15 günlük seyahat sonunda yine beni bulacaktı aynı sıkıntılar. içimdeki öncelikli konuları meditasyonda buldum ve çalıştım. Verimli bir zaman geçirdim. Bildiğim birşey var ki hayatımızda karşımıza çıkan bütün hastalıkların temeli psikolojik. Üzüntülerim, pişmanlıklarım, keşkelerim, bana tansiyon, şeker hastalığı, kanser olarak geri dönüyor.

Değiştirilebilir bir bilet değildi ve uçak parası çöp oldu. Buna kahrolup üzülmek mi, yoksa hemen aksiyon alıp zamanı kendime faydalı olacak şekilde değerlendirerek keyfime bakmak mı…Tercihimi ikincisinden yana kullandım, kendime büyük iyilik ettim.

Sen de hemen aksiyon alıp, değişen müziğe uygun dansedebilir misin?