Kendin Ol

Kendin ol illaki alışıyor insanlar, bir bakmışsın etrafın sen gibi insanlarla dolu.

Doğuda kız çocuğu olmak kaderinin kendin yazamamaktır. Buna isyan edememektir, çünkü isyan etmeyi bilememektir, yaşam tarzının batıda ki yaşıtlarından çok faklı olması demektir, yapmak istediği, öğrenmek istediği şeyler için çok çaba sarf etmek zorundadır, Batı ya kafa tutmaktır kısaca çocuk olamamaktır. Ben kafa tutan kız çocuklarındanım.

1795 yılında Erzurum Karayazı ilçesinin 60 haneli, kendi içine kapanık, iklimi çok zor, kız çocuklarının okutulmadığı, erkek çocukların eğitimine önem verilmediği, dış dünya ile tek bağlantı zaman zaman aile büyüklerinin şehre inmesi… Ve ben dış dünyayı o gidiş gelişlerde getirilen meyve kasalarının altındaki gazete sayfaları fotoğraflarda keşfettim. Bilinçlendikçe zorladım zorladıkça yolumu buldum.

1989 yılında köyden okumak için çıkan özgürlüğünü ilan eden ilk kız çocuğuyum ama Türkçe bilmeyen, bildiğini konuşmaktan utanan, içine kapanık. Özgüvensiz, korkan, çok korkan, yalnız bir çocuk…

Aahhhh ahhhh, sonrasını ne siz sorun ne ben anlatayım denir ya… Yaşamın tecrübe edildiği her yerde zordur hayat, erkek egemen topraklarda ise zorluklar kıdem sahibidir. Ne yazık ki saç rengimizi değiştirir gibi yaklaşım tarzını değiştiremiyoruz ama değişime kendimizden başlayabiliriz. Ben de öyle yaptım, Hayalimi yorganıma göre uzatmadım. Yaşamın neresinde duruyordum, nerde durmak istiyordum?

Dünyaya bir faydam olmadı, bir icadım yok ama kendi hayatımı şekillendirdim. Yaşamımda istediğim her şeyi yaşama özgürlüğü vardı. Batı da yaşayan bir genç kadındım artık.

23 yaşında kupon biriktirerek aldığım bisikletle bisiklet binmeyi öğrendim ondan sonrası ayaklar pedallarda dayanışmayla, iyilikle,  güzellikle mücadele! Bisiklet benim için cesaretin simgesi, soğuk demem, sıcak demem, yağmur demem, gece demem, yoruldum demem, acıktım demem basarım pedallara… Kazanımlarımı çok zor kazandım hayata bakışımda sürüş tarzım gibidir.

Yetmedi, doğası iklimi, kültürü şahane bir yerdeyiz neden festival yapmıyoruz dedim. Hürpedal ekibi, Ortaca Belediyesi, Ortaca Kent Konseyi çok kısa sürede organize olduk. 3 yılda Türkiye'de karşılığı olan 8 festival ‘'Hürpedal Ortaca Bisiklet Festivali'' o da yetmedi. “Hürpedal Kadınlar Bisiklet Festivali' 'Bu festival öyle cinsiyetçi bir festival değil ki bisiklet bana cinsiyetsiz olmayı öğretti. Ülkemiz de kadınların bisiklet sporuna soğuk duruşlarının ülke genelinin muhafazakâr yapısıyla doğrudan ilgisi var. Babadan, kocadan izin alamayan, çevre baskısı hisseden, performansının yetersiz olduğunu düşünen, güvenlik endişesi yaşayan, cesaretini toplayamayan kadınlar için. Onları cesaretlendiren bir festival Hürpedal Kadınlar Bisiklet Festivali… Onları ilk defa bir gruba dâhil etmek, bisiklete binmek, çadır kurmak, şarkılar söylemek, yeni insanlar tanımak yani bütün bunları oturup uzaktan izlemek müthiş ruhumuzu doyuran bir duygu. Küçük bir yerde bir hareketin öncüsü olmak takdir edersiniz ki çok değerli.

Türkiye'de bisiklete binmeyen kadın kalmasın. Kültür kadınlarla başlar. Öncülük eden dernek, gruplar ve en önemlisi yerel yönetimler bisiklet kültürünün oluşması için kadınlar ve çocuklara ağırlık vermeli. Keza doğa bilici için de öyle doğayı doğada koruyabiliriz, bilgisayar başında değil. Anneler konfor alanlarından çıkıp çocuklarıyla daha fazla doğada vakit geçirmeliler.

Daha çok kadını bisiklet üzerinde görmek dileğiyle.

Ben içimde hissettiğimi yaşamayı başarmış, sadece ben odaklı olmayan, gücünü bacaklarında bulan, çok şeyi bisikletle aşan bir kadınım. Neden başkaları da olmasın.

Ne yaparsanız yapın ama önce siz iyi yapın başınızı dik tutun nefes alın, nefes verin yolunuza devam edin, kendin ol illaki alışıyor insanlar, bir bakmışsın etrafın sen gibi insanlarla dolu.

Sevgiyle kalın,

Sevgi KİRAK
Hürpedal Bisiklet ve Doğa Sporları Derneği
Yönetim Kurulu Başkanı