İhtiyaç mı? Hobi mi?

Balıkesir’de öncelikle 100 Yüze Kitabı sonrasında Balıkesir Ticaret Platformu adı altında fikirlerine önem verdiğim, her kesimi bir araya getirmeyi başarmış Metin kardeşim benden de bir yazı yazmamı rica etti. Öncelikle bu değerinden ötürü teşekkür ederim. Yazar meziyetimiz olmadığı için şimdiden hatalarımız affola.

Yıllardır deneyimlerimizde gördük ki teknoloji ilerledikçe yollar kısaldı, dünya küçüldü. Bununla beraber değil bireysellik, artık toplumların birileri tarafından yönetildiği kesinleşti. Moda, siyaset, ticaret, yaşam biçimi, ihtiyaçlar ve hobilerimiz üzerinde etkili oldular.

O kadar oldular ki ihtiyaçlarımızı hobi, hobilerimiz ihtiyaç oldu. Bunlardan en önemlisi de doğayı ihtiyaçtan hobiye çevirmeleri.

Bunlardan en vahim olanı da tarım alanlarının işlenip, geliştirilmesi yerine şehir hayatında asgari ücrete mahkûm edilmesidir. Önceden bunlardan bahsettiğimizde komplo teorisi diye hep kulak arkası edilirdi. Köylerdeki boş olan arazilerin büyük firmalar tarafından alınması bunu doğruluyor. Kaldı ki giyim firmaları bile artık sitelerinde bakliyat satıyor.

O kadar etki etmişti ki hayatımıza yönlendirme, lüks evler ihtiyaç,  bahçesi olan küçük evler hobi evleri oldu. Ama pandemi gösterdi ki bahçesi olan eve hayat sığar.

Naçizane bu gelişmeler ışığında bizlere düşen doğaya zarar vermekten uzak durmak, doğayı bizden bir parça gibi görmek, ihtiyacımız olduğunu bilmek, onu işlemek ve onunla vakit geçirmektir.

Nihayetinde insan sayısının çoğaldığı, kaynakların belirli zümrelere geçtiği bir gelecek bizi bekliyor. Yapay zekânın ilerlediği, Jetgiller gibi bir dünyaya yelken açsak da,  tarımda ve doğada yerimizi almak zaruret olmuştur.

Bir avuç toprak bir avuç altın sözüyle…

Sevgiler… Saygılar…